Datum uitspraak:02-09-2010



De belangrijkste passage van de uitspraak en/of conclusie:
Voorts acht de rechtbank van belang dat ouders op grond van het bepaalde in artikel 1:404 BW verplicht zijn naar draagkracht te voorzien in de kosten van verzorging en opvoeding van hun minderjarige kinderen en dat in het geval, voor zover in dezen relevant, een ouder zijn verplichting tot voorziening in de kosten van verzorging en opvoeding niet of niet behoorlijk nakomt, de andere ouder op grond van het bepaalde in artikel 1:406 BW de rechtbank kan verzoeken het bedrag te bepalen dat deze ouder ten behoeve van het kind zal moeten uitkeren. Uit deze bepalingen volgt enerzijds dat voor de vraag welke ouder kan verzoeken om de vaststelling van een bijdrage in de kosten van verzorging en opvoeding van een kind bepalend is welke ouder het kind verzorgt en opvoedt. Anderzijds volgt hieruit dat de grootouders rechtens geen aanspraak kunnen maken op een bijdrage in de kosten van verzorging en opvoeding van een kind.

Ingevolge het bepaalde in artikel 69, eerste lid, van de Wet op de jeugdzorg, voor zover in dezen relevant, zijn onderhoudsplichtige ouders aan het Rijk een bijdrage verschuldigd in de kosten van aan een jeugdige geboden jeugdzorg van een bij algemene maatregel van bestuur aangewezen vorm die verzorging en verblijf omvat, waarop hij ingevolge deze wet aanspraak heeft. Ingevolge het bepaalde in artikel 71, tweede lid, van de Wet op de jeugdzorg is onder meer geen ouderbijdrage verschuldigd door de ouder ten aanzien van wie de rechter op de voet van de artikelen 406 en 407 van Boek 1 BW een bedrag heeft bepaald dat hij periodiek moet betalen ter voorziening in de kosten van verzorging en opvoeding van zijn kind. Ingevolge het bepaalde in artikel 69 van het Uitvoeringsbesluit Wet op de jeugdzorg (Besluit van 16 december 2004, Stb. 703) wordt een tot gelding gebrachte aanspraak op verblijf aangewezen als vorm van zorg waarvoor een bijdrage als bedoeld in de artikelen 69 en 70 van de Wet op de jeugdzorg verschuldigd is.

De rechtbank stelt voorop dat vanaf 1 maart 2009 de nieuwe rangorde van onderhoudsgerechtigden geldt (artikel 1:400 BW), hetgeen onder meer tot gevolg heeft dat bij de bepaling van de draagkracht van een onderhoudsplichtige in beginsel geen rekening wordt gehouden met de nieuwe partner van de man, zodat de draagkracht van de man volledig ten behoeve van de kinderen kan worden aangewend. Dit betekent dat van de bijstandsnorm voor een alleenstaande wordt uitgegaan, de woonlasten in beginsel bij helfte worden gedeeld, een draagkrachtpercentage van 70 wordt gehanteerd en dat de beschikbare draagkracht wordt verdeeld over alle kinderen waarvoor de man onderhoudsplichtig is.

De rechtbank dient derhalve de situatie vóór en ná 1 maart 2009 te beoordelen.




Klik hier voor de hele uitspraak.