Datum uitspraak: 23-06-2010



De belangrijkste passage van de uitspraak en/of conclusie:
De gerechtvaardigde verwachtingen van de weggebruiker zijn mede afhankelijk van licht en zicht en weersomstandigheden, het soort weg, de wijze van het weggebruik, de verkeersdrukte, en het soort weggebruiker. Daarbij dient de wegbeheerder te beseffen dat niet alle verkeersdeelnemers steeds de nodige voorzichtigheid en oplettendheid zullen betrachten. De wegbeheerder zal dus verkeerstekens en bebakening zo moeten plaatsen dat ook verkeer, dat enigszins harder rijdt dan ter plekke is toegestaan en minder oplettend is dan vereist, voldoende wordt gewaarschuwd en vervolgens de gelegenheid heeft om zich aan de omstandigheden aan te passen (NJ 2000/172).

Dan de vraag: is het enkele bord met “opspattend grind” in de gegeven omstandigheden voldoende? De Hoge Raad oordeelde in zijn uitspraak van 6 september 1996 (NJ1998, 415), dat alleen een bord voor opspattend grind, onvoldoende waarschuwt voor slipgevaar. Echter, in dat arrest betrof de casus een ongeval op 9 september 1987 omstreeks 21.55 uur waarbij een auto was betrokken en ter plaatse van het ongeval geen openbare straatverlichting aanwezig was.

Als feit van algemene bekendheid kan worden aangenomen dat een motorrijder kwetsbaarder is voor losliggend grit, dan een auto. Indien motorrijders worden gewaarschuwd voor opspattend grit, dat vervolgens los over het wegdek ligt verspreid, dan kan ook als feit van algemene bekendheid worden aangenomen dat daar voor hen onlosmakelijk een (verhoogd) risico op slipgevaar, vooral in een bocht, mee is verbonden.


Klik hier voor de hele uitspraak.