LJN: BN3857, Gerechtshof Leeuwarden , 200.069.879

Datum uitspraak: 05-08-2010
Inhoudsindicatie: Saniet krijgt ondanks tekortkoming schone lei, gelet op het door de rechtbank op eerdere zitting gewekte vertrouwen.

Uitspraak Arrest d.d. 5 augustus 2010 Zaaknummer 200.069.879 HET GERECHTSHOF LEEUWARDEN Arrest in de zaak van [appellant], wonende te [woonplaats], appellant, hierna te noemen: [appellant], advocaat: mr. J.M.G. Kuin-van den Akker, kantoorhoudende te Groningen. Het geding in eerste aanleg Bij vonnis van 2 juli 2010 heeft de rechtbank Groningen de sedert 24 juni 2008 ten aanzien van [appellant] van toepassing zijnde schuldsaneringsregeling beëindigd, met vaststelling dat hij toerekenbaar is tekortgeschoten in de nakoming van een of meer uit de schuldsanering voortvloeiende verplichtingen (onthouding 'schone lei'). Het geding in hoger beroep Bij beroepschrift, ingekomen ter griffie op 9 juli 2010, heeft [appellant] verzocht voornoemd vonnis te vernietigen en opnieuw beslissende te bepalen dat de toepassing van de schuldsaneringsregeling op [appellant] wordt beëindigd met de 'schone lei'. Het hof heeft voorts kennisgenomen van de overige stukken, waaronder een brief van 20 juli 2010 met bijlagen van de bewindvoerder, J.A. de Vries en een fax van 27 juli 2010 met bijlage van mr. J.M.G. Kuin-van den Akker. Ter zitting van 28 juli 2010 is de zaak behandeld. Verschenen zijn [appellant], bijgestaan door zijn advocaat, en de bewindvoerder J.A. de Vries. De advocaat heeft mede het woord gevoerd aan de hand van de door haar overgelegde pleitnotities.

De beoordeling Inleiding 1. De rechtbank heeft de schuldsaneringsregeling ten aanzien van [appellant] beëindigd met onthouding van de 'schone lei' op grond van haar oordeel dat [appellant] toerekenbaar is tekortgeschoten in de nakoming van de uit de schuldsaneringsregeling voortvloeiende informatie- en sollicitatieverplichting. Daartoe heeft de rechtbank overwogen dat [appellant] een goed opgeleide, intelligente man is die ondernemer is geweest. Van [appellant] mocht derhalve, naar het oordeel van de rechtbank, mede gezien zijn enorme schuldenlast en de verhoudingsgewijs korte looptijd van de schuldsaneringsregeling, een pijnlijk nauwgezette naleving van de regels van de schuldsaneringsregeling worden verlangd. In plaats daarvan, zo overweegt de rechtbank, heeft [appellant] de kantjes er afgelopen, zelfs ten aanzien van de afspraken die hij op de beëindigingszitting met de rechtbank heeft gemaakt. 2. [appellant] kan zich met deze beslissing niet verenigen en is hiertegen in hoger beroep gekomen. Het oordeel 3. Uitgangspunt bij de beantwoording van de vraag of aan een schuldenaar de schone lei kan worden verleend is of deze in de nakoming van een of meer uit de schuldsaneringsregeling voortvloeiende verplichtingen is tekortgeschoten en, indien er sprake is van een tekortkoming, of deze aan de schuldenaar kan worden toegerekend (artikel 354, eerste lid, Faillissementswet (hierna: Fw)). In geval van een toerekenbare tekortkoming, kan de rechter daarbij bepalen dat de tekortkoming, gezien haar bijzondere aard of geringe betekenis, buiten beschouwing blijft (artikel 354, tweede lid, Fw). 4. Op grond van de stukken en het verhandelde ter zitting is het hof van oordeel dat [appellant] zijn informatieverplichting niet naar behoren is nagekomen, aangezien hij de bewindvoerder - zowel gevraagd als ongevraagd - informatie niet of niet tijdig heeft verstrekt. Zo heeft [appellant] pas bij mail van 9 januari 2009 aan de bewindvoerder medegedeeld dat hij sedert 1 december 2008 werkloos is. In deze mail schrijft hij dat hij vergeten was de bewindvoerder hiervan op de hoogte te stellen. Tijdens de terechtzitting in hoger beroep heeft [appellant] als reden opgegeven dat hij ervan uitging dat de bewindvoerder wist dat hij werkloos was geworden, omdat [appellant] wel eerder de arbeidsovereenkomst voor een bepaalde tijd, waarin stond dat die per 1 december 2008 zou eindigen, aan de bewindvoerder had overgelegd. Deze stelling doet echter niet af aan het feit dat [appellant] op het moment dat de arbeidsovereenkomst eindigde, dit (nogmaals) aan de bewindvoerder had moeten melden. Daarnaast heeft de bewindvoerder meerdere malen om financiële stukken gevraagd, maar heeft hij deze pas een paar dagen voor de hoorzitting die voor 30 juli 2009 was gepland ontvangen, waardoor de hoorzitting alsnog is geannuleerd. 5. De rechtbank heeft tijdens de zitting van 4 maart 2010 opgemerkt dat de schuldsaneringsregeling ten aanzien van [appellant] weliswaar moeizaam verloopt, maar dat [appellant] nog maar een tijdje moet en hij aan zijn verplichtingen moet blijven voldoen. De rechtbank heeft de zitting afgesloten met de constatering dat de schuldsaneringsregeling op dezelfde manier kan doorlopen. Vervolgens heeft de bewindvoerder in zijn verslag van 21 juni 2010 een positief advies gegeven met betrekking tot de verlening van een schone lei aan [appellant], omdat [appellant] na de zitting van 4 maart 2010 aan alle uit de schuldsaneringsregeling voortvloeiende verplichtingen correct heeft voldaan. De rechtbank heeft echter ter zitting van 25 juni 2010 - ondanks haar eerdere opmerkingen - vastgesteld dat [appellant] met name zijn verplichting tot informatie en sollicitatie heeft verzaakt en heeft [appellant] voor de keus gesteld om of een verlenging van de regeling met een jaar te accepteren of zijn beweringen omtrent de sollicitaties waar te maken. [appellant] heeft vervolgens circa 20 kopieën van sollicitatiebrieven via zijn bewindvoerder aan de rechtbank overgelegd. Bij eindvonnis van 2 juli 2010 heeft de rechtbank geoordeeld dat deze brieven de beweringen van [appellant] geenszins kunnen dragen, aangezien ze te oud zijn om de echtheid ervan te kunnen controleren, er slechts twee brieven bij waren met een reactie van het betreffende bedrijf en van de overige brieven niet vaststond dat ze waren verzonden. Bovendien zaten er 5 open sollicitaties bij, waarvan [appellant] volgens de rechtbank kon weten dat die niet worden geaccepteerd. 6. Naar het oordeel van het hof heeft de rechtbank ter zitting van 4 maart 2010 het vertrouwen gewekt dat [appellant] kennelijk aan de verplichtingen voldeed. Daarbij komt dat de bewindvoerder ook een positief advies heeft gegeven met betrekking tot de verlening van een schone lei aan [appellant]. [appellant] heeft hieruit terecht de overtuiging kunnen krijgen dat hij in voldoende mate aan alle verplichtingen voldeed en dat de schuldsaneringsregeling beëindigd zou worden onder verlening van een schone lei. 7. Daarbij is het hof van oordeel dat de gerichte sollicitatiebrieven die [appellant] aan de rechtbank heeft overgelegd voldoen aan de in de Recofa-richtlijnen gestelde eisen. Als de rechtbank - nog daargelaten of zij dit van [appellant] had mogen verlangen - verdergaande eisen had willen stellen, had zij deze nauwkeurig moeten omschrijven, zodat voor [appellant] duidelijk was aan welke eisen zijn sollicitatiebrieven moesten voldoen. Het hof merkt hierbij op dat tegenwoordig niet altijd meer een reactie op sollicitatiebrieven wordt gegeven, waardoor bewijs daarvan niet zonder meer kan worden verlangd. Daarnaast blijkt uit de stukken dat [appellant] sinds de zitting in eerste aanleg op 4 maart 2010 tot aan de zitting in hoger beroep voor het overige ook aan alle verplichtingen heeft voldaan. 8. Hoewel [appellant] zijn informatieverplichting niet naar behoren is nagekomen, is het hof van oordeel dat hem onder bovengenoemde omstandigheden niet een schone lei kan worden onthouden. Het feit dat de rechtbank ter zitting van 4 maart 2010 de indruk heeft gewekt dat [appellant] in voldoende mate aan zijn verplichtingen voldeed, het positieve advies van de bewindvoerder en het feit dat [appellant] voor het overige wel aan alle verplichtingen heeft voldaan - waaronder het op verzoek van de rechtbank overleggen van de circa 20 sollicitatiebrieven -, wegen naar het oordeel van het hof zwaarder dan de tekortkomingen in de informatieverplichting aan de zijde van [appellant]. Slotsom 9. Op grond van het vorenstaande is het hof van oordeel dat het door [appellant] niet naar behoren nakomen van de informatieverplichting in het licht van de omstandigheden van dit geval van dusdanig geringe betekenis is dat deze tekortkoming buiten beschouwing dient te blijven. Dit brengt mee dat het hof het vonnis waarvan beroep zal vernietigen en opnieuw zal beslissen als hierna in het dictum te melden. 10. Het bepaalde in artikel 356, eerste lid, Fw, brengt mee dat de bewindvoerder, zodra de onderhavige uitspraak in kracht van gewijsde zal zijn gegaan, onverwijld dient over te gaan tot het opmaken van een slotuitdelingslijst. Zodra deze slotuitdelingslijst verbindend is geworden, is - ingevolge het bepaalde in artikel 356, tweede lid, Fw - de toepassing van de schuldsaneringsregeling van rechtswege beëindigd.

De beslissing Het gerechtshof: vernietigt het vonnis waarvan beroep; en opnieuw beslissende: stelt vast dat [appellant] toerekenbaar is tekortgeschoten in de nakoming van een of meer uit de schuldsaneringsregeling voortvloeiende verplichtingen; bepaalt dat deze tekortkoming, gezien haar geringe betekenis, buiten beschouwing blijft; verstaat dat de toepassing van de schuldsaneringsregeling van rechtswege zal zijn beëindigd zodra de slotuitdelingslijst verbindend is geworden; verstaat dat door de beëindiging van de toepassing van de schuldsaneringsregeling de vorderingen ten aanzien waarvan de schuldsaneringsregeling werkt, voor zover deze onvoldaan zijn gebleven, niet langer afdwingbaar zijn.

Aldus gewezen door mrs. Melssen, voorzitter, Bosch en Groot, raden, en uitgesproken ter openbare terechtzitting van dit hof van donderdag 5 augustus 2010 in bijzijn van de griffier.