Datum uitspraak: 21-05-2010



De belangrijkste passage van de uitspraak en/of conclusie:
Ingevolge artikel 44, eerste lid onder d, van de Woningwet (Ww) mag slechts en moet de reguliere bouwvergunning worden geweigerd, indien het uiterlijk of de plaatsing van het bouwwerk of de standplaats, waarop de aanvraag betrekking heeft, met uitzondering van een tijdelijk bouwwerk als bedoeld in artikel 4[adres 1], eerste lid, zowel op zichzelf beschouwd als in verband met de omgeving of de te verwachten ontwikkeling daarvan, in strijd is met redelijke eisen van welstand, beoordeeld naar de criteria, bedoeld in artikel 12a, eerste lid, onderdeel a, tenzij burgemeester en wethouders van oordeel zijn dat de bouwvergunning niettemin moet worden verleend.

Volgens vaste rechtspraak van de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State (de Afdeling), zie bijvoorbeeld de uitspraak van 6 mei 2009, te vinden op www.rechtspraak.nl onder LJ-nummer: BI2952, mag verweerder aan het uitgebrachte welstandsadvies in beginsel doorslaggevende betekenis toekennen. Dit is, onder meer, anders als de aanvrager een advies overlegt van een andere deskundige, dan wel gemotiveerd aanvoert dat het welstandsadvies in strijd is met de volgens de welstandsnota geldende criteria. Dit neemt niet weg dat een welstandsnota criteria kan bevatten die zich naar hun aard beter lenen voor beoordeling door een deskundige dan door een aanvrager.

De rechtbank wijst er in dit verband voorts nog op dat volgens vaste jurisprudentie het gelijkheidsbeginsel niet zover strekt dat een bestuursorgaan gehouden is om in het verleden gemaakte fouten te herhalen. Evenmin blijkt van een herhaald foutief toepassen van het welstandsbeleid, waardoor schending van het gelijkheidsbeginsel of willekeur dreigt.


Klik hier voor de hele uitspraak.