Logo uwwet.nl wetgeving overwegingen rechter juridische bijstand jurisprudentie uitwerkingen rechtspraak juristen regelgeving uitspraken advocaten besluiten notaris wetten rechtsbijstand rechterlijke beslissingen toelichtingen rechtshulp
www.uwwet.nl is er voor iedereen. Wij bedoelen dan ook iedereen.
Bestudeer uw rechten en plichten op uwwet.nl
-
-

- rechtspraak

Datum uitspraak: 29-06-2010



De belangrijkste passage van de uitspraak en/of conclusie:
Ingevolge artikel 1:157 lid 4 BW eindigt de verplichting tot levensonderhoud - wanneer de rechter geen termijn heeft vastgesteld - van rechtswege na het verstrijken van een termijn van twaalf jaren, die aanvangt op de datum van inschrijving van de beschikking in de registers van de burgerlijke stand.

Uit HR 14 mei 2004 (LJN: AO3872) in samenhang met HR 10 november 2006 (LJN: AY9977) volgt dat voor de toepassing van de in artikel II leden 2 tot en met 4 WLA vervatte regels van overgangsrecht voor zogenaamde oude gevallen (te weten uitkeringen tot levensonderhoud die door de rechter zijn toegekend of tussen partijen zijn overeengekomen voor inwerkingtreding van de WLA) beslissend is de datum waarop ingevolge de rechterlijke uitspraak of overeenkomst de verplichting tot betaling van levensonderhoud een aanvang heeft genomen. Waar in artikel II WLA wordt gesproken van een "uitkering tot levensonderhoud" wordt gedoeld op de alimentatieverplichting na echtscheiding. In het wettelijk systeem past niet dat de termijn gedurende welke bij wege van voorlopige voorziening alimentatie is betaald, wordt meegeteld voor de berekening van de termijn van vijftien jaar.

Op grond van het vorenstaande is de rechtbank van oordeel dat voor beantwoording van de vraag of de onderhavige zaak een zogenaamd oud of nieuw geval betreft, niet bepalend is de datum van de beschikking waarbij voorlopige voorzieningen zijn getroffen maar de datum van de beschikking waarbij alimentatie is vastgesteld vanaf de datum van inschrijving van de echtscheidingbeschikking.


Nu de man echter na ommekomst van de 12-jaarstermijn de alimentatiebetalingen heeft laten voortduren en de vrouw de betalingen heeft geaccepteerd, is de rechtbank van oordeel dat tussen partijen een (stilzwijgende) overeenkomst tot het laten voortduren van de alimentatieverplichting als bedoeld in artikel 1:158 BW tot stand is gekomen, vergelijk HR 21 mei 2010 (LJN: BL9543). Daarbij acht de rechtbank van belang dat niet is gebleken dat de man aan de vrouw heeft medegedeeld dat aan de betalingen een andere titel ten grondslag lag. Het feit dat de man vanwege het beslag niet in staat was de betalingen zelf stop te zetten, noopt niet tot een ander oordeel. De man had er immers voor kunnen kiezen hieromtrent een mededeling te doen aan de vrouw danwel een procedure tot beëindiging te starten, zodat het achterwege laten daarvan naar het oordeel van de rechtbank voor zijn rekening dient te komen.

Het indienen van het verzoekschrift in de onderhavige zaak moet naar het oordeel van de rechtbank gezien worden als een mededeling dat aan de alimentatiebetalingen geen (stilzwijgende) overeenkomst (meer) ten grondslag lag, zodat de overeenkomst tot het laten voortduren van de alimentatieverplichting is geëindigd per de datum van indiening van het verzoekschrift,


Ingevolge artikel 1:157 lid 5 BW kan de rechter op verzoek van de alimentatiegerechtigde alsnog een termijn stellen indien de beëindiging na twaalf jaar van zo ingrijpende aard is dat deze naar maatstaven van redelijkheid en billijkheid van de alimentatiegerechtigde niet kan worden gevergd, mits dat verzoek is ingediend voordat drie maanden sinds de beëindiging zijn verstreken.

Beoordeeld dient te worden of beëindiging van de alimentatie van zo ingrijpende aard is dat deze beëindiging naar maatstaven van redelijkheid en billijkheid niet van de vrouw kan worden gevergd. Hiertoe dienen alle relevante omstandigheden in aanmerking te worden genomen, zowel aan de zijde van de alimentatiegerechtigde als aan de zijde van de alimentatieplichtige. Op de vrouw rust daarbij de stelplicht en de bewijslast.


Klik hier voor de hele uitspraak.

-
-
WWW.UWWET.nl
2010. Alle rechten voorbehouden.

Uwwet.nl