Datum uitspraak:17-11-2010



De belangrijkste passage van de uitspraak en/of conclusie:
Bij de bewijswaardering staat voorop dat de beperking van de bewijskracht van een partijgetuigenverklaring uitsluitend geldt ten aanzien van door die partij te bewijzen feiten, zoals feiten waarvan de rechtsgevolgen worden ingeroepen door de partij die ingevolge de hoofdregel van artikel 150 Rv de bewijslast van die feiten draagt. Ten aanzien van die verklaring merkt de rechtbank voorts op dat deze bewijs door geschrift oplevert en niet kan worden opgevat als bewijs door getuigen, aangezien de wet onder getuigen slechts diegenen verstaat die als zodanig ten overstaan van de rechter in het geding onder ede een mondelinge verklaring afleggen. Behoudens enkele afzonderlijk geregelde gevallen (bijvoorbeeld de bewijskracht van akten), kent de wet geen bijzondere regels met betrekking tot de bewijskracht van geschriften, zodat de bewijswaardering daarvan – volgens de hoofdregel van artikel 152 lid 2 Rv – is overgelaten aan het oordeel van de rechter.


Klik hier voor de hele uitspraak.