Datum uitspraak: 22-06-2010



De belangrijkste passage van de uitspraak en/of conclusie:
Bij de beoordeling van deze vraag dient als uitgangspunt dat [arts] ingevolge artikel 7:453 BW bij zijn werkzaamheden de zorg van een goed hulpverlener in acht dient te nemen en daarbij dient te handelen in overeenstemming met de op hem rustende verantwoordelijkheid, voortvloeiende uit de voor hulpverleners geldende professionele standaard. Daarbij moet hij de zorgvuldigheid in acht nemen die van een redelijk bekwaam en redelijk handelend vakgenoot in dezelfde omstandigheden mag worden verwacht.

Op de voet van artikel 6:74 lid 1 BW is elke tekortkoming toerekenbaar tenzij de schuldenaar aantoont dat deze hem niet kan worden toegerekend als nader omschreven in artikel 6:75 BW.

Voor vergoeding komt slechts die schade in aanmerking die in condicio sine qua non verband staat tot de tekortkoming. In beginsel rust de bewijslast van de schade en het causale verband conform de hoofdregel van artikel 150 Rv op [H]. De vraag of hier aanleiding is om de omkeringsregel toe te passen, kan in het midden blijven.


Klik hier voor de hele uitspraak.